معنی ترک مزاج - جستجوی لغت در جدول جو

ترک مزاج(تُ مِ)

لغت نامه دهخدا

خشک مزاج

(خُ مِ)

سودائی مزاج. تندخو. سبک سر. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نیک مزاج

(مِ)

خوش خوی. خوش مشرب. (ناظم الاطباء) ، آنکه دارای مزاج سالمی است. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

نرم مزاج

(نَ مِ)

ملایم. متواضع. منقاد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

گرم مزاج

(گَ مِ)

شدیدالغضب. تندخوی. عصبانی: رجل ٌ مابوت، مرد گرم مزاج. (منتهی الارب) ، دارای طبع گرم، مقابل سردمزاج. محرور: مردم گرم مزاج را بخوردن این شراب باآب و گلاب ممزوج کنند. (نوروزنامه). شرابی که نه تیره بود و نه تنک... مردمان گرم مزاج را زیان دارد. (نوروزنامه). و مردم گرم مزاج را زکام و نزله کمتر از آن افتد که مردم سردمزاج را. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

شدیدالغضب. تندخوی. عصبانی: رجل ٌ مَابوت، مرد گرم مزاج. (منتهی الارب) ، دارای طبع گرم، مقابل سردمزاج. محرور: مردم گرم مزاج را بخوردن این شراب باآب و گلاب ممزوج کنند. (نوروزنامه). شرابی که نه تیره بود و نه تُنُک... مردمان گرم مزاج را زیان دارد. (نوروزنامه). و مردم گرم مزاج را زکام و نزله کمتر از آن افتد که مردم سردمزاج را. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

سبک مزاج

(سَ بُ مِ)

کسی که بر یک رأی و بر یک جای قرار نگیرد و ثبات نداشته باشد ومتلون المزاج. (آنندراج). متردد و بی ثبات و بیقرار، سست و ضعیف و ناتوان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تلخ مزاج

(تَ مِ)

تندخو و تیزطبیعت. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تاکی مزاج

(مِ)

آنکه یا آنچه دارای مزاج تاک باشد. شراب مزاج. انگورمزاج:
خلی نه آخر از خم تا کی مزاج چرخ
کانجا مرا نخست قدم بر سر خم است.
خاقانی